Regio’s in Frankrijk code rood? What? Zucht....

Het was de afgelopen dag ruim 34 graden geweest en vannacht in onze luxe grotwoning in de Ardèche nog zwoeler dan de nachten daarvoor.

Vandaag is het de perfecte dag om door te reizen naar ons volgende doel ‘kamperen in de natuur’. Veel mensen zullen zeggen “ aah gossie dat is afzien”, en dat klopt soms ook. De nachten kunnen toch frisser zijn dan verwacht en het eeuwige gebuk om ontbijt bordjes en spullen uit de ‘koelkast’ te halen is soms een crime voor ons lijf.

Maar dan hoor ik mijn moeder zeggen “lekker in beweging blijven José, dat is goed voor je lijf”.

Ook het opzetten van de tent vergt behoorlijk veel inzet en teambuilding vaardigheden. We zijn inmiddels een goed geoliede machine na 12 jaar kamperen en zijn dan ook binnen 2 uur ready en aan het koele biertje. Soms is het zo dat een lieve buurt kampeerder een koel blikje aanreikt bij het zien van onze zwetende lijven.

En als onze tent staat dan kijkt iedereen vol bewondering naar onze hippe en degelijke Karsten tent. Een kleine casita van zandkleurig canvas waar je in en uit kunt lopen zonder je hoofd te hoeven buigen. Een heerlijk huisje met onze eigen bedjes en spulletjes.

De campingtafel met de groene placemats en bijpassend groen wit plastic servies, de gele fruitschalen gevuld met kleurrijke groenten van de lokale marktjes en onze retro groen en oranje opbergnetten zachtjes heen en weer wiegend aan de takken van de boom.

Na een een aantal uurtjes rijden arriveren we op een prachtige camping aan de rivier. Een super fijne plek waar je de rivier zachtjes hoort kabbelen en de Vlaamse gaaien gaaien.

We beginnen direct met het opzetten van de tent door het middenstuk via een compressor op te blazen. Voor we het weten, zijn we toe aan het biertje, dit keer niet aangereikt door een mede kampeerder,  daar de camping niet echt druk bezet is. Ik hang nog even de pastel gekleurde lampionnen in de bomen voor herkenning en onze camping tijd est commancé.

De eerste dag merk ik dat ik mijn draai moet vinden. Dit keer een nieuwe camping en niet de vertrouwde gezichten van onze vakantie vrienden of eigenaren van vorige campings. Wel een paar hippe Nederlanders met een urban VW busje met hefdak als slaapplaats. Zij is vitaliteitscoach en hij chef dus de heerlijkste geuren bereiken tijdens het koken onze tent.

De eerste dag regent het pijpenstelen. De tent staat echter als een huis en de kleine riviertjes die zich om onze tent vormen blijven buiten. Nadat we met mondkapjes boodschappen hebben gedaan in het naburige Franse dorpje besluiten we lekker bij de tent te chillen. De temperatuur is prima dus we kunnen onder de luifel blijven. Eindelijk het nietsen oefenen. 

We lezen, we dutten een beetje, we wijnen en dinen gamba’s a la plancha met een heerlijke rode salade.

In de avond bij het schemerlicht en de gekleurde waxine lichtjes hebben we fijne gesprekken en luisteren we naar de spotify list die ik speciaal heb gedownload voor de geen bereik campings zoals deze. Hier bij de rivier is er geen WiFi en geen 4G. Offline the new luxury?

We slapen die nacht heerlijk in onze tent en worden wakker door de natuurgeluiden van vogels en kabbelend water. Na het ontbijt besluiten we het lavendel museum te bezoeken. Bij de overburen hoor ik echter dat er in nog meer regio’s in Frankrijk naar code rood zijn gegaan.

Leuk om voor de ontspanning geen bereik te hebben maar daar kleeft voor mij als alles altijd alles willen weten type wel een nadeel aan of is het een voordeel? Doordat ik nog niets wist, heb ik gisteren een totaal chille dag mogen ervaren.

We rijden met de auto de berg op om het laatste nieuws tot ons te nemen en het blijkt dat wij bijna op de grens zitten van code rood. We proberen helder na te denken voorzover ons brein het toelaat want de adrenaline zorgt er toch voor dat ik in de flight ga.....spullen pakken en vertrekken. Voor mij is de pret direct weg. Kuchende mensen zie ik nu direct als de vijand en een mondkapje wekt paniek op.

Eric denkt rustig na en vergeet een bocht te nemen zodat we weer een rondje moeten rijden alvorens we weer naar benden kunnen. Geen idee wat dat is, flight, freeze of fight? Hij blijft gewoon kalm, heerlijk. Ietsje afwezig dat wel.

We overleggen en besluiten dat het niet wijs is direct vandaag af te reizen nu net alle Fransen richting huis gaan maar morgen te vertrekken naar een noordelijker gelegen gebied waar het nog veilig is zonder quarantaine advies. Jammer van het Lavendel museum. We dalen de berg weer af en besluiten deze dag heerlijk aan de rivier te vertoeven.....

Gewoon lekker bezig zijn in de natuur....zonder mondkapjes en geen bereik.....chill....zucht....